Babykamer
03 April 2015 | Suriname, Paramaribo
Dit weekend zijn we op zaterdag naar de zoo in Paramaribo geweest. Toen we aankwamen was het eierenzoektocht die ik graag wou meedoen maar ik was te oud :-(. Er was dus een gezellige drukte in de zoo en alles was fleurig aangekleed. Er waren veel verschillende dieren vooral dieren die hier ook in het wild leven. Er waren veel verschillende vogels. Het was een fijne dag.
Op zondag zijn we naar het Zin gaan zwemmen.
Maandag ben ik begonnen op de babykamer. Dit is helemaal mijn ding. Ik voelde me eindelijk nog eens een echte verpleegkundige. Doordat het vaak baby's zijn die in de couveuse liggen en veel zorg nodig hebben. Al zie ik hier ook veel treurige dingen ook. Ouders die niet naar hun baby komen of niet geintresseerd zijn in hun baby. Baby's sie niet gewild zijn het doet me zeer. Ook ouders die niet goed voor hun baby zorgen omdat ze zelf nog een kind zijn en zelf nog zorg nodig hebben het valt me erg moeilijk.
Dan is er 1 speciale baby van dag 1 had ze me ingenomen. Zij is ook niet gewild door haar ouders. het is een klein meisje van 1600 gr die niet meer in de couveuse ligt enkel de voedingen gaan nog net goed. Ze heeft mijn hart gestolen als ik kon nam ik haar meteen mee naar huis. Dat maakt het soms moeilijk om het werk achter me te laten en de dingen te scheiden. Maar het mooie aan deze job is de liefde die je terug krijgt van de baby van een lach tot een vredige slaap in u armen. Ook het meestal in een positief eindigend verhaal dat de baby samen met de ouders naar huis kunnen. Al heeft ook deze medaille 2 kanten.Als je een baby naar huis stuurt met ouders die hem of haar eigenlijk niet wensen. Hier zijn mijn ogen echt open gegaan kies enkel voor kinderen als je ze echt echt wilt want het kind heeft heel veel liefde en aandacht nodig. Ik was niet zo op de hoogte dat er nog zo vaak kinderen geboren werden die niet gewenst zijn. Al is dit ook wel de cultuur waar abortussen uit de boze zijn. Maar moet je kinderen laten komen die niet gewenst zijn en ze dan maar z onder liefde laten opgroeien ? Dit zijn vragen die ik mij vaak stel de laatste tijd ?
Tot de volgende keer XOXO
Op zondag zijn we naar het Zin gaan zwemmen.
Maandag ben ik begonnen op de babykamer. Dit is helemaal mijn ding. Ik voelde me eindelijk nog eens een echte verpleegkundige. Doordat het vaak baby's zijn die in de couveuse liggen en veel zorg nodig hebben. Al zie ik hier ook veel treurige dingen ook. Ouders die niet naar hun baby komen of niet geintresseerd zijn in hun baby. Baby's sie niet gewild zijn het doet me zeer. Ook ouders die niet goed voor hun baby zorgen omdat ze zelf nog een kind zijn en zelf nog zorg nodig hebben het valt me erg moeilijk.
Dan is er 1 speciale baby van dag 1 had ze me ingenomen. Zij is ook niet gewild door haar ouders. het is een klein meisje van 1600 gr die niet meer in de couveuse ligt enkel de voedingen gaan nog net goed. Ze heeft mijn hart gestolen als ik kon nam ik haar meteen mee naar huis. Dat maakt het soms moeilijk om het werk achter me te laten en de dingen te scheiden. Maar het mooie aan deze job is de liefde die je terug krijgt van de baby van een lach tot een vredige slaap in u armen. Ook het meestal in een positief eindigend verhaal dat de baby samen met de ouders naar huis kunnen. Al heeft ook deze medaille 2 kanten.Als je een baby naar huis stuurt met ouders die hem of haar eigenlijk niet wensen. Hier zijn mijn ogen echt open gegaan kies enkel voor kinderen als je ze echt echt wilt want het kind heeft heel veel liefde en aandacht nodig. Ik was niet zo op de hoogte dat er nog zo vaak kinderen geboren werden die niet gewenst zijn. Al is dit ook wel de cultuur waar abortussen uit de boze zijn. Maar moet je kinderen laten komen die niet gewenst zijn en ze dan maar z onder liefde laten opgroeien ? Dit zijn vragen die ik mij vaak stel de laatste tijd ?
Tot de volgende keer XOXO
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
